سلاح های نینجا رنجر
سلاح های مورد استفاده در ورزش رزمی نینجا رنجر متعدد و متنوع است، که به توضیح درمورد برخی از رایج ترین این سلاح ها و کاربرد آن ها و مشخصات آن ها پرداخته شده است
آشیکو و شوکو
آشیکو سلاح نوعی پنجه تیغ دار است که روی کفش پوشیده میشود و شوکو پنجه تیغداری است که مثل دستکش است. یکی از مزیت های این ۲ سلاح اینه که میشه بوسیله این ۲ سلاح راحت تر و بهتر میتوان از جایی بالا رفت و مزیت دیگه اینه که میشه با وسایل ضربات مرگبار و کشنده به حریف زد
بو ( چوب )
یکی از مهمترین سلاح ها برای یک نینجا ، بو یا چوب می باشد. که در حدود ۶ پا طول دارد و معمولا از چوبهای سفت و یا نی خیزران و تو خالی ساخته می شود.یکی از علل تو خالی بودن این سلاح این است که ضربات نینجا حالت شلاقی پیدا کند و حرکت آن نیزبا سرعت همراه باشد و مزیت دیگر آن این است که یک نینجا می تواند دارتهای سمی از درون آن به بیرون پرتاب کند.چوب نیز دارای گونه های متنوع و کاربرد های متفاوت می باشد.برای مثال :
– ماربو: چوب گرد
– کالبو: چوب چهارگوش
– هاگالو: چوب هشت گوش
– تاباکو: چوب بامبو
– روکالو: چوب شش گوش
– بوکای: پارو بلند و محکم که نینجاها از آن استفاده می کردند
بو (چوب) سلاحی در دسترس همگان که از قرنها پیش شاید به عنوان اولین سلاح انسان استفاده میشده است ، همچنین قرنهاست که به چوب دستی و شاید هم شمشیر به عنوان سمبل سلاح هنرهای رزمی نگریسته شده است .
چوب دستی یا بو (چوب) ارزانترین و در دسترس ترین و ساده ترین نوع سلاح در ورزشهای رزمی به شمار میرود که همچنین پرکابرد‌ترین آنها هم تقریبا به شمار می رود .
بسیاری از اساتید چوب را مادر سلاحهای رزمی میدانند و برای آموزشهای آن به عنوان یک سلاح پایه ارزش زیادی قائل هستند .
بو (چوب) علیرغم سادگی اش قابلیت های دفاعی و حمله ای فراوانی دارد و این علت آن است که هنوز این سنتی ترین سلاح ورزشهای رزمی جایگاه خود را حفظ کرده و خواهد کرد .
” هر پا برابر با ۳۰/۴۸ سانتی متر می باشد.”
تیر و کمان
.
علاوه بر نینجاها ، سامورائی ها نیز از این سلاح استفاده می کردند. این سلاح انواع زیادی داره بلند و کوتاه و افقی که معمولا برای اثر بیشتر تیر این سلاح را در سم قرار میدادند. کونوایچی ها (زنان نینجا) معمولا با این سلاح آموزش می دیدند و در استفاده در این سلاح تبحر زیادی داشتند
بوکن
شمشیر چوبی است که نینجاها معمولا برای آموزش از آن استفاده میکردند و این سلاح هم از چوبهای سفت می ساختند و این خود یک سلاح هم هست که اغلب نینجاها ترجیح می دادند به جای شمشیر واقعی از این سلاح استفاده کنند.
علتش هم اینه که چون بوکن سبک تر است و حمل آن بهتر است و راحت میشه آن را استتار کرد و خطر بریدن برای شخص وجود ندارد.
چیگیریکی
طول این سلاح ۲ پا است با یک زنجیر ۱٫۲-۲ اینچی که به یک سر آن وصل شده و سر زنجیر توپ یا حجمی که تیغدار است به آن وصل شده زنجیر طوری تعبیه شده که کاملا به درون چوب و یا میله میره و میشه از اون به عنوان گرز استفاده کرد.
فوکیا
فوکی بارای ( 吹き矢 ) ( fukibarai ) تفنگ بادی ژاپنی است که معمولاً از یک یا چند لوله به اندازه فاصله کف دست تا آرنج یعنی حدود ۴۰ سانتی متر تشکیل شده است. درگذشته نینجاها در آن دارت های سمی ای را قرار می دادند و از آن برای شکار حیوانات یا در مبارزه استفاده می کردند. دارت استفاده شده در فوکی بارای ، فوکیا (fukiya) نامیده می شود. در ضمن این را هم بدانید که فوکیاهای اصلی نینجا ۵۰ سانتی متری بودند و علاوه بر استفاده از آن برای کشتن ، برای تنفس زیر آب و سایر کارهای دیگه هم استفاده می شد. بد نیست بدانید که در ژاپن، فوکیا به عنوان یک ورزش تیراندازی با کمان، که توسط انجمن فوکیای ژاپن، ورزش در نظر گرفته شده و به منظور ترویج فوکیا انجمن بین المللی (IFA)، مستقر در ژاپـن تشکیل شده است، در اصل فوکیا سلاح رشته نینجوتسو می باشد.
فوکی بارای ( فوکیا ) معرفی شده در این بخش دارای ۲ لوله فلزی به طول ۵۰ سانتی متر و ۱۲ تیر سوزنی همراه با نگهدارنده می باشد، همچنین دارای دستگیره و مگسک نیز بوده که باعث دقت در هدف گیری می شود. دو لوله فلزی توسط یک دستگیره به هم متصل می شود و طول کامل این سلاح پرتابی نیز ۱۰۵ سانتی متر بوده که در صورت نیاز می توانید از یک لوله فلزی در این فوکیا استفاده کنید و طول آن را ۵۰ سانتی متر کم کرده و به ۵۵ سانتی متر برسانید. شایان ذکر است که فوکی بارای یک سلاح سرد رزمی بوده و حتماً می بایستی نحوه استفاده از آن را آموخته باشید. با توجه به تنوع محصولات ورزشی با کیفیت های متفاوت در بازار و حساسیت تک رزم به عنوان یکی از شاخص ترین برندها در زمینه تهیه و توزیع محصولات تخصصی ورزش های رزمی با سطح کیفی بالا و استراتژی ما بر واردات تجهیزات ورزشی با بالاترین کیفیت و همچنین مناسب ترین قیمت به جای تعدیل قیمت با پایین آوردن کیفیت می باشد. این مدل فوکی بارای ( فوکیا ) یکی از بهترین پیشنهاد های تک رزم به رزمی کاران رشته نینجوتسو است، چرا که در کنار طراحی و فرم زیبا از نهایت کیفیت و دوام برخوردار بوده و محصول ایران می باشد.
هانبو
چوبی که ۳ پا طول دارد و میشه بعنوان یک چوب دستی از آن استفاده کرد. میشه از اون بجای بوکن هم استفاده کرد و یا چیزهایی از قبیل زنجیر را درون آن پنهان کرد.
هوکو
یک چوب بلند از جنس خیزران که سر آن یک سای که یکی از پهلوها را ندارد وصل است. این نیز در ضربات خنجری کاربردی وسیع دارد.
ناگیناتا
این سلاح ژاپنی بیش از 1500 سال قدمت دارد و نام آن حتی در کتاب کوجیکی نیز ذکر شده است. ناگیناتا از یکدسته چوبی و یک تیغه
خمیده فلزی تشکیل شده است و شباهت زیادی به گوان دائو) سلاح چینی ) و گلیو(سلاح اروپایی ) دارد. اولین سند مکتوبی که بیانگر کارایی خوب ناگیناتا در میدان جنگ است در سال۱۰۸۶ به رشته تحریر درآمده است و درآن ناگیناتا به عنوان سلاح ایده آل قهرمانان و جنگجویان بزرگ معرفی شده است.
طی نبرد گمپای 1180) الی۱۱۸۵ ) که طی آن دو خاندان تایرا و میناموتو با یکدیگر می جنگیدند ، ناگیناتا خوش درخشید و مشخص شد که این سلاح بر علیه سواره نظام ضربه کشنده ای است.
در دوران ادو این سلاح در میادین جنگ کمتر مورد استفاده قرار می گرفت ودر همین زمان بود که ناگیناتا به عنوان یک سلاح مورد توجه بانوان قرار گرفت . بانوانی که شوهران آنها سامورایی بودند نیاز به سلاحی داشتند تا بتواننددر زمان غیبت شوهران شان ( به دلیل حضور در میادین جنگ ) از خانه و خانواده خود دفاع کنند و ناگیناتا بهترین انتخاب ممکن بود. ناگیناتا سلاح بسیارمناسبی است زیرا می توانند با صرف نیرویی مناسب با جنگ آوران مرد درگیر شده و ضمن حفظ فاصله ضربات کشنده ای را به حریف وارد آورند ، دسته این سلاح همانند اهرم عمل کرده و به همین علت نیروی بدنی زیادی برایاستفاده از آن نیاز نیست
کاکوته
حلقه ای است که کونوایچی ها از آن استفاده میکردند که قبلا در سم غلتانده شده بود. حلقه را از آهن و یا پوب آب دیده درست می کردند. نینجاها راحت با فشار دادن حلقه روی گلوی کسی میتوانند آدمی را بدون اثر زیادی بکشند.
شورایکن
(ستاره مرگ) نینجا تیـغ های پـرنده زهر آلـود (شورایکن جوتسو) شورایکن جوتسو سلاحی کوچک ، مخرب و ویران کننده ، ساده ، ولی مرگبار سلاحی منحصر به فرد یک نینجا واقعی شوری کن یا تیغ های پرنده ، و برنده عبارتی است که از دوره موروماچی (۱۵۷۳-۱۶۲۳ ) به کار برده شد
آشیارو
از اونجایی که کشور ژاپن کشور جنگلی و بارونی است کفش هایی را که نینجاها می پوشیدند هم به همین علت جاهایی به شکل خاصی به جا می گذاشته که باعث لو رفتن نینجا میشده به همین علت نینجاها از رد پاهایی به شکل رد پاهای حیوانات از چوب می ساختند و یا اینکه از کف کفش خودشون کوچکتر را که مانند هم بود به ته کفش وصل میکردند که مثل رد پای کودکان بشه و تعقیب کنندگان آنها گمراه بشوند.
دوکا
یک قوطی کوچک است که نینجاها در اون مقداری ماده مخصوص حمل می کردند که برای روشنایی در شب و گرم کردن آن ها در شب های عملیاتی سرد کاربرد داشته است.
گاندو
از اونجایی که معمولا نینجاها در شب عملیات های خود را انجام می دادند پس آنها نیاز به یک منبع روشنایی داشتند. گاندو چراغ قوه زمان نینجاها بوده بطوری که یک شمع درون یک تکه آهن که مثل قوطی گرد باشه چسبانده میشده و یک دسته برای اون تعبیه میکردند و با این شمع که درون یک قوطی بوده نور شمع را هر کجا که می خواستند متمرکز میکردند.
هاسامی بون
این هم وسیله ای برای گزراندن وسایل نینجا از روی آب بدون خیس شدن است.
کاگیناوا
این وسیله برای بالا رفتن از دیوارها کاربرد داره که متشکل از یک چنگک و ۱۲ تا ۱۵ پا طناب است. از این وسیله برای تاب خوردن نیز استفاده میکردند و حتی میشه از اون بعنوان یک سلاح استفاده کرد
کاما ایکادا
این هم یک وسیله برای گذشتن خود نینجا از آب های زیاد است که بیشتر شبیه یک کلک میمونه که نینجا برای رد شدن از آب می توانست آنرا سریع بسازد
کوسوری بین
نینجاها همیشه با خود یک قوطی کمک های اولیه شامل ضد عفونی کننده ها و مرحم ها و پمادها را در آن حمل می کردند که برای این بود که اگر در وقت عملیات مجروح شدند خوشون را درمان کنند. از این وسیله همچنین برای حمل سم و پادزهر نیز استفاده میشده.
میزو گومو
وسیله ای ارتجاعی و قابل باد کردن برای گذر از رودخانه و آب است که نینجا با باد کردن این وسیله و قرار دادن کفشش روی آن می توانسته روی آب معلق بمونه که این کیسه ها را از پوست خرگوش و یا پوست اسب می ساختند
متسوبیشی
وسیله ای است که بطور و یا دائم دشمن را کور می سازد. پوست خالی تخم مرغ، پاکتهای کاغذی و نی های بامبو چیزهایی بودند به مخلوطی از شن، براده آهن و فلفل و یا موادی دیگر پر می شدند که نینجاها بوسیله این از دست دشمن فرار می کردند و یا او را می کشتند هر یک دانه متسوبیشی اگر درست استفاده شود میتواند حداقل تا ۳ نفر را نابینا کند
شیکورو
نینجاها معمولا با خود یک اره کوچک حمل می کردند تا بنوانند دیوارهای آن زمان ژاپن را سوراخ کنند و به استراغ سمع بپردازند. این اره ها بطوری بودند که سوراخ طرف نینجا بزرگ و سوراخ طرف دیگر کوچک بود.
شینوبی بون
نینجاها برای گذر از رودخانه های بزرگ و پهن نیاز به وسیله ای داشتند تا آنها و وسایلشان را از آنجا عبور دهد. این وسیله یک قایق بزرگ بود که در کیفی مخصوص حمل میشد و نینجا در مواجه با رودخانه آنها را به هم وصل می کرد و از رودخانه رد میشد.
بمب های دودزا
که شاید یکی از مشهورترین ابزار یک نینجا باشد. نینجاها با استفاده از این ابزار از دست دشمن فرار می کردند و یا باعث مرگ او می شدند و بیشتر از آن در درگیری هایی که یک نینجا و چند مبارز وجود داشت و یا فرار استفاده می کردند.
شینوبی کای
این نیز قایقی برای نینجا و وسایلش است.که از قطعات بامبو و یک پره در ته اون تشکیل شده
توجیمه
از آنجایی که درهای قدیمی در ژاپن از کنار باز میشه نینجا از این وسیله که یک میله که دو طرفش چنگک دارند استفاده می کرده تا درها را قفل نگه دارد.
تارو ایکادا
مانند ظرفهایی بودند که برای گذر از رودها و نهرهای کم عمق از آن استفاده می شده و نینجا هر پای خود را درون یک کدام از ظرفها می کرده و رد میشده.
تیسوگی بون
این هم یکی دیگر از ابزارهای عجیب نینجا بوده. قایقی بوده که در خشکی از هم جدا بوده و هر نینجا قطعه مخصوص خود را حمل می کرده ولی برای گذر از آب آن قطعه ها را به هم می چسباندند و از آب می گذشتند.
نکوته
این سلاح مخصوص کونوایچی ها (زنان نینجا) است که مانند حلقه های پنجه است که فقط به سر انگشتان می روند. این سلاح هم معمولا سمی بوده و بهترین جا برای ضربه چشمهای حریف بوده اند.
نانچیکو
یک باور عامیانه بسیار معروف می‌گوید که نانچیکو در اصل یک ابزار خرمن‌کوبی برای جداکردن برنج ازشلتوک بوده که کشاورزان ژاپنی آن را به شکل یک سلاح مرگبار درآوردند تا با آن به نبرد سامورایی‌ها بپردازند. اما در حقیقت کشاورزان اوکیناوایی نانچیکو را با تغییر در نوعی لگام اسب در سدهٔ هفدهم ابداع کردند. در آن زمان دایمیو ایالت ساتسوما که اوکیناوا را به نیز تصرف کرده بود، نگهداری سلاح برای کشاورزان را ممنوع کرده بود، به همین دلیل کشاورزان به سراغ سلاحهای جایگزین دیگری رفتند. ظاهر نانچیکو طوری بود که مأموران حکومت آن را با نوعی اسباب بازی یا یک تکه چوب بی‌خطر اشتباه می‌گرفتند. در حالی‌که این تکه چوب معمولی در واقع سلاح دفاعی مؤثری بود.
با این حال نانچیکو در گذشته سلاح محبوبی نبود. این حقیقت را میتوان از این نکته دریافت که در هیچ‌یک از ده‌ها کاتای سنتی کاراته از این وسیله استفاده نمی‌شود. این موضوع احتمالاً به دلیل کارایی ناچیز این سلاح در مقابل سلاحهای دورزن همچون شمشیر و چوب بوده‌است، البته شخصی که مهارت خوبی در استفاده از نانچیکو داشت به راحتی می‌توانست چندین شخص مجهز به خنجر یا بی‌سلاح را شکست دهد. همچنین مخفی نگهداشتن نانچیکو هم بسیار آسان بود، در نتیجه در اوکیناوا نانچیکو در درجهٔ اول به عنوان یک وسیلهٔ دفاع شخصی در مقابل دزدان و اوباش مورد استفاده بود.
در دوران معاصر نانچیکو با توجه به ساختار ساده و کارآمدی بالا در مبارزهٔ خیابانی تولد دوباره‌ای یافته‌است. بخشی از این محبوبیت نیز به فیلم‌هایبروس لی مربوط میشود. بروس لی از این سلاح در فیلم‌های خشم اژدها، راه اژدها، اژدها وارد میشود و بازی مرگ بهره جست .
از آنجا که نانچیکو یکی از سلاحهای سنتی اوکیناوایی معروف به کوبودو است ارتباط نزدیکی با کاراته دارد و بساری از تکنیک‌های آن در کاراته موجود است. این سلاح وارد سبک‌های کره‌ای همچون تکواندو و هاپکیدو نیز شده‌است.دراسکریما هنر رزمی فیلیپینی نیز سلاحی بسیار شبیه به نانچیکو به نام تاباک تویوکو مورد استفاده است. شیوهٔ استفاده از این سلاح سبک‌های متفاوتی دارد. در سیستم اوکیناوایی بیشتر برای تکنیک‌های قفل‌کننده و خفه‌کننده از آن استفاده میشود اما در سیستم فیلیپینی بیشتر تکنیک‌های ضربه‌ای با آن انجام میشود.
کوساری گاما
کوساری کاما تنها یک سلاح برای نینجا ها نیست و در اصل یک سلاح دفاع شخصی برای افرادی بوده است که اجازه حمل شمشیر سامورایی را نداشتند ،مانند کشاورزان ، صنعتگران ، تجار و… . کوساری کاما نتیجه تغییر در ابزار کشاورزی است.

کوساری کاما یک سلاح جمع جور است که یک مرد به راحتی میتواند آن را در لباس خود پنهان کند و کسی متوجه آن نشود به همین دلیل نینجا ها علاقه زیادی به این سلاح داشتند. کوساری کاما ابزار مناسبی برای نینجا هایی بوده است که توانایی بدنی زیادی داشته اند.
تاریخچه ی کوساری کاما_جوتسو : به نظر میرسد مخترع کوساری کاما نینجا نباشد و به عنوان وسیله دفاع شخصی برای افرادی که اجازه حمل شمشیر سامورایی را نداشتند، بوده است. نینجاها از این سلاح به عنوان ابزار پنهانی خود استفاده میکردند. کوساری کاما در جنگ ها استفاده نمیشد زیرا این سلاح برای مقابله با تنها یک یا نهایتا دو نفر استفاده میشد.تقریبا تمام کوساری کاما های ساخته شده اند توسط متخصصان شمشیر ساخته شده است. به طور کلی میتوان گفت کوساری کاما سلاح اصلی برای نینجا ها نیست و بعضی سامورایی ها نیز طریقه استفاده از آن را یادگرفته اند و از آن استفاده میکردند .
طریقه استفاده از کوساری کاما را امروزه میتوان به روش های مختلفی در سراسر جهان یاد گرفت.
کیوکتسو شوگی
می شود گفت که نوعی چاقو (میله ای که وسط آن یک تیغه دارد.) هست که به طنابی از جنس موی اسب و یا موی زنان تهیه شده و به سر دیگر طناب حلقه ای نصب بوده که از چاقو برای درگیری نزدیک و از حلقه برای به دام انداختن سلاح دشمن استفاده میشده.
مانریکی گوساری
یک زنجیر ۳ پایی است که به دو سر آن وزنه وصل است که از این سلاح برای دفاع از خود استفاده می شده ولی وقتیکه دست یک نینجا باشه میتونه خطرناک باشه وقتی یک سر از آن در دست نینجا است از سر دیگرش میشه بعنوان یک شلاق استفاده کرد و آنرا را چرخاند که ضربه سختی به دشمن وارد می کند.
اونو
این سلاح یک نوع تبر جنگی است که قویترین سلاح برای خراب کردن دروازه های آن زمان بوده. این سلاح میتونه اسب سوارها را به زمین بیاندازد و هر کسی را که بخواهد با سلاح پست تری بجنگد را از میان بردارد.
شوبو
این سلاحی است برای فشار دادن نقاط حساس به ضربه بدن(دیم ماک) که گردن بهترین جا است. این سلاح متشکل از حلقه ای است که درون انگشت میانی می رود و میله ای بسیار سخت محکم و گاهی از چوب.
تانتو
یک چاقو است که از مهمترین سلاح های نینجا است. این سلاح از فولاد عالی مثل شمشیر سامورائی ها نبود اما نینجاها از این سلاح بعنوان سلاح چندگانه استفاده میکنند. این سلاح برای سوراخ کردن درها برای خبرچینی، سوراخ کردن زمین و ایجاد نهر آب و همچنین برای پرتاب کردن مثل شورایکن و برای ضربه زدن است.
نینجا تو (شمشیر نینجا)
شمشیر هایی که نینجاها حمل می کردند مثل سامورائی ها که از بهترین نوع فولاد بود و ماه ها سر اون با دست کار می شد تا ساخته بشه نبود. شمشیر اونها بسیار تیز است و راحت میشد یک انسان با زره را به دو نیم کرد.طول شمشیر سامورائی ها ۲۶ تا ۳۷ اینچ است.
شمشیر نینجاها کوتاهتر یعنی ۲۴ اینچ است. جنس این شمشیر بسیار پست تر از سامورائی ها بود که یک علتش اینه که شمشیر سامورائی ها با هر ضربه ای باعث برش می شد و مرگبار بود ولی شمشیر نینجاها باید بعد ضربه چرخانده می شد تا باعث مرگ می شد.
علت دیگه این بود چون نینجاها را افراد خلافکار و کوهستانی می دانستند آنها به آهنگریها شهر که سامورائی ها به آنها دسترسی داشتند، دسترسی نداشتند
با اینکه شمشیر آنها خوب نبود اما مزیت هایی داشت. مثلا اینکه غلاف آنرا برای حمل ابزار و یا وسایل ۳-۴ اینچ بلند تر می ساختند. همچنین نینجا از شمشیرش بعنوان یک پله برای بالا رفتن از دیوار استفاده میکرد.
راستی میدونید نینجاها جدا از خطر چرا از بوکن استفاده میکردند؟
چون عقیده داشتند که وقتی شمشیری کشیده میشه باید خونی ریخته بشه و در افسانه ها آمده وقتی که نینجا شمشیرش را از غلاف بیرون می اورد هاله از انرژی دور اون را فرا میگرفت و باید بگم که شمشیر مهمترین سلاح یک نینجا است و باید احترام خاصی به آن گذاشت در گذشته چون آداب بسیاری داشته ترجیح میدادند از بوکن استفاده کنند
تسن
یا همون بادبزن که با ورقه ها آهن ساخته میشه بعنوان یک گرز بوده. در داستانها اومده که نینجاها باد بزن ها را سمی می کردند و وقتر کسی استفاده می کرده می مرده. مدلهای گوناگونی داره که نینجا میتونه با این سلاح باعث برشهای متعدد و مرگ بشه
تتسو بیشی
قطعات آهنی کوچکی هستند که دارای سرهای متعدد و تیز هستند که طوری طراحی شده که همیشه حداقل یک سر تیز آن رو به بالا است.در هنگام فرار نینجا آنها را پشت سر خود می ریزد و همچنین از آن بعوان یک سلاح پرتابی استفاده می کند.
یاری
معمولا ۵ پا دسته با ۶ پا تیغه است و سلاحی مخفی درون خود دارد.
کونای
یک چاقوی بسیار کوچک است که برای پرتاب کردن و یا از آن در مواقع حساس استفاده می کنند و کاربرد دیگر آن برای بالا رفتن از جایی است.
هر پا برابر ۳۰٫۴۸ سانتیمتر است.و هر اینچ برابر ۲٫۵۴ سانتیمتر است.
کاماس
یک نوع داس است که معمولا از آن جفت استفاده می کنند تمام ضربات سریع و مورب را با این سلاح میتوان انجام داد و طول تیغه این سلاح حدود ۱۱-۱۲ اینچ است و دسته آن مقداری بلند تر است اما اصل این سلاح دستش کوچکتر از تیغه اون است.
کاما یکی از سلاح های کلاسیک “کشاورزان فقیر” در ژاپن بود که در دوران Shogunate بسیار رایج شد که یک سیستم فئودالی سرکوبگر که از حدود سال ۱۱۰۰ میلادی آغاز شده و ۷۰۰۰ سال به طول انجامید. مانند بسیاری از هنرهای رزمی مقاومتی، کاما نیز در دوران ضرورت و نیاز متولد شد. بجز اشراف ژاپنی، مردم عادی ( بیش از ۹۵۵ درصد جمعیت، مردم عادی بودند) حق حمل و استفاده از سلاح را نداشتند. این قانون اجازه سوء استفاده گاه به گاه از قدرت را به برخی سامورایی ها و اشراف زادگان می داد.
برخی از کشاورزان برای محافظت از خود در برابر متجاوزین از ابزار مربوط به کار خود استفاده می کردند. یکی از این ابزارها کاما بود که از آن به عنوان داسی برای برداشت محصول استفاده می شد.
کاما مثال بزرگی از ابتکار و خلاقیت است، همچنین یکی از ساده ترین و رایج ترین ابزار مورد استفاده در کشاورزی بود که به عنوان ابزاری سریع و کارآمد در درو محصول مورد استفاده قرار می گرفت. کاما تا به حال تغییرات کمتری نسبت به طرح اولیه خود داشته است. این ابزار با تیغه های بلندی که دارد برای بریدن مقدار زیادی ساقه گندم به درد می خورد.
پس از مدتی به انتهای دسته کاما ، زنجیری اضافه شد تا عملکرد آن در میدان رزم بهبود یابد ، این سلاح کیوساریگاما نام گرفت.البته لازم به ذکر است که استفاده از کیوساری به مهارت بسیار بالایی نیازمند است و در صورت عدم وجود چنین مهارتی این سلاح می تواند کاربر را به شدت مجروح نماید.
مانند بسیاری از سلاح های قدیمی ژاپن، کاما هم در جزیره اوکیناوا طراحی و توسعه یافت. در سال ۱۳۰۰ بعد از میلاد استفاده از آن در ژاپن به عنوان یک سلاح بسیار رایج شد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.